Oto kwaczuszki o których wspomniałam (Lupka!) :D Chociaż mam wąty, bo te wczorajsze były jakieś mniejsze i mieściły się wszystkie na niezbyt dużym kamieniu, serio! Dziwna sprawa.  Przecież nie wyrosły tak w jeden dzień :| A może są dwie kwacze mamki każda z szóstką dzieci?  Nie no bez takich. Może to od tego zmęczenia pierdzieli mi się w oczach albo mam omamy.

W każdym razie - cudowne! Nie mogłam się napatrzeć i nafocić. Kacza mama też śliczna, głaskałabym jak szalona gdybym mogła. Przemek przyjechał do mnie rowerem i pokazałam mu te pływające słodkości  - on rozumie moje rozczulenie w temacie zwierząt :D

Kilka pozostałych fot  też z dzisiaj, widoki jak  prawie zawsze mieliśmy zacne :) Wychillowaliśmy się na łonie natury, idealne miejsce żeby odetchnąć i się wyciszyć (chociaż mnie to znowu głupawka dopadła, tym razem ze zmęczenia xD) - Potrzebowałam Przemka i potrzebowałam znów otoczyć się naturą po tym ciężkim nieprzespanym tygodniu.  Naprawdę mam kombo, pms, wykończenie,  przez to wszystko brak humoru i chęć mordowania ludzi. Załaczył mi się Weltschmerz i Mendoza. (Paulina w pracy mnie dziś rozumiała, hahaha) No i to pojebane przegiętę słońce. Jestem antyupałowa, a dla mnie to co jest w ostatnich dniach to już jest upał, duchota i nie znoszę tego - tak, wiem że będzie gorzej.  Ja taką pogodę mogę znieść w określonych warunkach i o określonych porach. A tak to mając do wyboru taką pogodę jak ostatnio albo deszczową to wybieram to drugie :P

Teraz trochę w końcu popadało, coś tam pogrzmiało, jest ciut lepiej, ale to wciąż za mało żeby 'rozładować atmosferę'.

Ha ha - wciąż mam w głowie widok jakiegoś małego chłopca który przechodził pół metra przed nami kiedy siedzieliśmy nad stawem i  który potknął się o naszą butelkę  prawie wywijając orła - to była w tym danym momencie tak komiczna sytuacja, że zaczęliśmy po cichu piać, a ja nie mogłam się opanować i wybuchnęłam po chwili śmiechem aż płakłam. Tak między innymi objawia się u mnie głupawka - nie do powstrzymania.

Żeby nie było, że śmieję się tylko z dzieci - nigdy nie zapomnę, jak Przemek wygrzmocił się o drut na jakimś polu i padł plackiem na ziemię. xD  Wtedy to się trzęślismy ze śmiechu.

I dalej żeby nie być gołosłowna - dziś rano chciałam uniknąć spotkania bliskiego stopnia pajęczyny i pająka z moją facjatą i unik ten wykonałam tak gwałtownie, że wyjebałam się w choinki na swoim podwórku :) No i też się z siebie uśmiałam aż zabiłam se brawo. Mnie po prostu śmieszą wszelkie gleby i tyle. 

To mi nie przejdzie. Taki cholerny śmieszek ze mnie xd

A teraz idę spać,  bo dawno nie padałam na japę tak jak dziś, nie mam siły już nawet pierdnąć, miałam napisać 2 zdania, a wyszło jak zwykle.

Będę spać jak pojebana! I wyśpię się nareszcie! Cudownie.