Siedzielam na łózku, Ty mówiąc mi o wszystkich swoich zmartwieniach ,problemach .Chodziłeś niespokojnie i mówiłeś...A ja słuchałam, brakowało mi nawet odwagi by ci przerwać i powiedzieć Usiadz !!!. Opowiadałeś  i co rusz spoglądając na mnie , tak by upewnić się czy słucham..Pierwszy raz tak mi zaufałeś i mówiłeś o swoich problemach. Poczułam wtedy,że Twoje zmartwienia są moimi...Ty silny męzczyzna, potęznie zbudowany, wciąz czymś zabiegany, honorowy, uparty ..ooo tak cholernie uparty ! Pewnych swoich słów i czynów. Wysoko stawiający poprzeczkę nad wyznaczony cel... Teraz? Kompletnie cie niepoznawałam, wiedziałam ,że jest gorzej niż zle..Gdy skończyłeś mówić pierwszy raz w życiu zobaczyłam łzę w Twoim oku, oczywiście jak zawsze mimo wszystko udawałeś silnego i nie pozwoliłeś by spłyneła..Nie wiedziałam co powiedzieć, co zrobic..co bd w tej chwili najodpowiedniejsze..Wyszeptałam w końcu ..usiadz..Ty stałeś tylko nademną i patrzyłeś w moje oczy..Wiedziałeś, że brakuje mi słów. I nagle wypaliłeś glupio i bez namysłu jak miałeś to w nawyku: Nie chce Ci się mnie słuchać, coo? . Natychmiast krzyknełam : Nie gadaj głupot !!!. Widział w moich oczach złość, zdał sobie chyba sprawę z tego ,że to było idiotyczne..Po chwili podrzedł bliżej , ukucnął przedemną, wział za ręke i spogladał w oczy, robił to często (choć dla mnie stanowczo zbyt rzadko) za każdym razem tak samo intesywnie..Wreście wyszeptał : ..Nie zostawiaj mnie ! , nie teraz....Poczułam jakbym miała się zaraz rozpłakać, niewiedzialam znów co powiedzieć .Zawsze w takich momentach poprostu"brakowało mi słów". Więc poprostu wtuliłam się w Ciebie, jak małe dziecko, a ty tylko znów szepnołeś  , mocniej ! przytul mnie, ale mocniej ! ...  No przecieć to robię kochanie !! Wtedy nie myślałam, o tym że któregoś dnia poprostu odejdziesz....

Tekst jest wyłącznie pisany przezemnie.

Założyłam go , opowiadając tu swoje przeżycia , problemy itp.

Tekst, słowa są prawdziwe.

Chciałabym uniknąć złośliwych komentarzy ;)