I nigdy,nie przestane Cię Kochać 

Odeszłeś..jak wszystko inne..znikłeś, rozpłynołeś się w powietrzu. I ślad po nim zaginął.

Słodki całus na dowidzenia i nigdy więcej Cię nie widziałam.

Chyba najbardziej jednak boli mnie fakt,że może tak naprawdę nigdy mnie nie kochałeś...

A ja sobie uświadomiłam, że byłeś najważniejszą osobą w moim życiu i nie wiem czy będe w stanie jeszcze kogo kolwiek tak pokochać, jak kochałam Ciebie...

Nie jestem w stanie zapomniec wspólnych chwil.. Jak mogę wymazać z pamięci to ? skoro wtedy byłam najbardziej szczęsliwa?

Wiesz.. z czasem jest mi teraz o wiele lżej..Już coraz mniej wspominam Ciebie..Zaczełam normalnie funkcjonować.

Chociaż czasem zdarzy mi się zatęsknic.

Czasem tylko jeszcze proszę w myślach o jedno głębokie spojrzenie w oczy .. o ten ocean spokoju..Który wiem że już nigdy nie przepłynie..

Skoro odeszłeś...Idz więc własną drogą, nie wiem czy mnie wspominasz. Chciałabym Ci wysłas jeden z moich snów,żebyś zobaczył jak bardzo tęsknie...

Może kiedyś się spotkamy, na ulicy, w barze, sklepie  ... może wtedy będziemy udawać ze kompletnie się nie znamy? a może poślemy sobie ciepłe  uśmiechy?

Brakuje mi Twych ciepłych ramion, uśmiechów, bezpieczeństwa i spojrzeń w oczy ...

Moje serce rozpadło się na ziemie i potukło na kawałki. Odłamki jego masz Ty.. Jeśli kiedyś zatęsknić to przyjdż, razem damy radę je posklejac .

Wiesz gdyby nasza historia miała się powtórzyć, bez wahania poszłabym za tobą jak w mgłę.

Ale nigdy nie zrozumiem kim dla ciebie byłam i czemu tak mało znaczyłam.

PS. I nigdy nie przestanę Cię kochać

Tekst jest wyłącznie pisany przezemnie.

Założyłam go , opowiadając tu swoje przeżycia , problemy itp.

Tekst, słowa są prawdziwe.

Chciałabym uniknąć złośliwych komentarzy ;)

+zapraszam do poprzednich wpisów.

I to by było na tyle. Pewne rzeczy odchodzą , a my nie mamy już na to wpływu. Photoblog był moją ucieczką i pewnego rodzaju ukojeniem. Wylewaniem na klawiaturę przezyć. Cóż nadszedł kres i tego ..

KONIEC (;