PRECIOUS THINGS 

Dlaczego?

`...nie próbowaliśmy ratować świata, mówić o naturalnym wyzwaniu i mentalności ludzi, albo o filozofiach...`

``-Dlaczego Ty potrafisz mnie tak rozgryźć?

-Bo jestem debilem.

Debile potrafią takie rzeczy.

Szczególnie, jak mają do czynienia z takimi kretynami, jak Ty.

-Ale Ty potrafisz zrobić to ze wszystkimi. Świat jest skretyniały do kości...

Ty nie jesteś takim debilem jak reszta debili,
jesteś debilem specjalnym.

-(...) Zawstydzasz mnie.
Nie sądziłam, że zasługuję na taką rangę!
Debil specjalny. Hoho, toż to niebywały zaszczyt.
Ty jesteś dla mnie specjalnym kretynem.
Wyjątkowym.

-Serio ?
Ale przewałkowałaś mnie swym umysłem, tak jak innych.

-To znaczy?

-Że prawie czytasz mi w myślach, jakże mogę być specjalna ?

-Bo masz specjalne myśli,
które mnie fascynują,
których lubię `słuchacć`,
które pasują do moich.

-Kocham Cię Wieśniaku.
Spadłaś z nieba, jesteś jedynym takim debilem na świecie, w niebie też , uwielbiam z Tobą rozmawiać i Ciebie słuchać.  

-hm... Ja Ciebie tez. na serio. Nie zasługuje na to wszystko, a jednak to dostaje. Zadziwia mnie to.
Ja też uwielbiam z Tobą gadać. Jest to dla mnie zaszczyt, że mówisz ze mną o takich rzeczach, że mnie rozumiesz, starasz sie to robić i do tego to lubisz. Jest to dla mnie zaszczyt, bo wiem, że nie każdego obdarzasz takim zaufaniem. Dobrze się z Tobą czuję.

-Wiesz, że nikt mi tego nigdy nie powiedział ? Znalazłam u Ciebie jakąś swoją cząstkę, powiązaną z magicznymi wiesiowymi cząstkami, które tworzą całą Ciebie. Znam Cię... mało. A tylko z tobą potrafię mówić o takich rzeczach, zastanawiać się nad światem, nad ludźmi... Zwykle robiłam to z samą sobą, uważałam, że i tak nikt by nie chciał tego słuchać.
U ciebie odkryłam wiele rzeczy.

A do tego mogę się uczyć przy Tobie wyrażać to, co czuję, co myślę.

-To dziwne,

bo ja czuje to samo.
Ja zawsze szukałam takich osób, z którymi łatwo byłoby mi rozmawiać o rzeczach, które tkwią głęboko w mojej świadomości.
(...) I ze soba wytrzymamy, bo wiesz... ja jestem trudnym czlowiekiem.

-Wiem, na tyle ile mogę, wiem. Dlatego nie umiałabym Ciebie tak zostawić
(...) Jeśli można tak to ująć, trudni ludzie pozwalają inaczej spojrzeć na rzeczywistość, wprowadzić w tą nienormalność, która dla nich jest codziennością. 
Tylko u Ciebie to jest jeszcze związane z innymi rzeczami, ale (...).

-Dla `normalnych` ludzi prawdopodobnie obie stanowimy dziwadla.

-Na pewno. Ale niech oni się martwią.

-Na czym polega moja trudność ? : p

-Na postrzeganiu swiata,
na jego obrazie w Twojej głowie,
na postrzeganiu drugiego człowieka.
Na tym, że nie lubisz mówic o tym ,co czujesz.

-Chyba wielu ludzi tak ma.

-Ale nie maja tak bogatego wnetrza.`

Jestem szczęśliwa.

Ich duchem oddycham.