Ile razy można? Patrzę w martwy punkt, mając nadzieję, że to już ostatni raz. To musiało być już ostateczne starcie ze smokiem. Oswajanie potworów jest trudne ale nie niewykonalne. Przecież wszystko się da. Czyż nie? Nie ma tu plusów i minusów. Jest coraz większą cierpliwość.

Zanim kolejny raz nazwiesz mnie głupią zastanów się. Nie stawiaj się w mojej sytuacji. Serdecznie tego nie polecam. Dobrze wiedziałam co robię. Prawie. 

Mówią, że mocno poszłam do przodu przez ostatni rok. Tak mówią.

Może i tak.

Coś tam wyszło, racja.

W moim nowym domu wciąż pachnie sianem. I czosnkiem. E. wstaje rano i idzie na targ po owoce do mojej owsianki. Kupuje świeży chleb.Czasem coś jej ugotuję. Czasem ona i mnie coś upichci. Nie kłócimy sie o łazienkę. Gabriela gryzie wszystko co spotka na swej drodze, od kabli po łóżko. Dziewczynki często się kłócą, a Pik budzi mnie w nocy głośnym piciem wody. Tylko Jan nie sprawia żadnych trudności. Jest cichutki, często się chowa. Chyba jestem tu stosunkowo bezpieczna. Patrzę w dól z balkonu i nie boję się wysokości. Patrzę w górę i widzę gwiazdy. Gdy rozglądam się na boki nie widzę nic niepokojącego. To ma być początek. Preludium do ważnych rzeczy. Czy będzie? Nie wiem. Chcę jeszcze wiele. Naprawdę sporo się tego nazbierało. Ale nie chcę nic na siłę. Nic bez sensu. Nic tak skrajnie głupiego jak wcześniej.

To będzie dobry rok. Trzymaj kciuki.