słowa zawsze banalizują uczucia 

Może tylko potrzeba mi piosenki przewodniej?
Niewyraźność niezmiennie.

Znajdź. Złap. Zatrzymaj. Trwaj.
Tyle rzeczy na siłę. 

Ludzie chyba mylą szczęście ze stabilizacją. Stabilizacja nie dajesz szczęścia. Nie mi. Stąpanie po krawędzi? Czemu nie! Robienie złych rzeczy? Podejmowanie złych decyzji? Pewnie. Ważne, że to moje. Tak byłoby pięknie, gdyby wszystko na prawdę zależało od nas, gdybyśmy faktycznie sami wybierali sobie drogę. Gdybyśmy mogli zamknąć uszy na sugestie, na rady, na wychowanie i całą otoczkę związaną z zawiłą siecią emocjonalno-komunikacyjną. Hermetycznie, świadomie, po swojemu. Tak. 

Ucieczka to negatywnie nacechowane słowo. Nie wiem czemu. Ale jeśli wszystko nie ma sensu, to po co się nad nim zastanawiać? A może podczas, którejś z Twoich eskapad życiowych odnajdziesz coś przez przypadek robiąc coś skrajnie głupiego? Może nic nie wiem, może. A może wiem więcej niż Ty i przez to wszystko jest jakie jest. Przecież każdy jest inny. Każdy jest swój na wskroś.