Październik był zapracowany, grudzień też taki będzie.

Doba jest zdecydowanie za krótka.

Dniami pogromczyni brudu i twórca pożywnych posiłków

Dniami łapacz beznadziejnych zadań, numerujący akapity.

Późnymi wieczorami, nadrabiając, pijam hektolitry herbaty i czytam Dalego.

Nocami..

Nocami zwiedzam i lajkuję cytaty książkowe.

Dużo można zmienić tak naprawdę nie zmieniając za wiele.

Dużo dają szczere słowa, dobre opowieści i zwierzenia.

Ogrom daje uśmiech, najszczerszy nawet w brutalnie zimny poniedziałek.

Dużo ciepła wokół, nie za dużo.

Czy można powiedzieć o za dużej ilości ciepła?

Teorie, teorie, teorie.

Trochę filozofii do tej życiowej psychologii i dużo radości z małych rzeczy.

Czasem tupie ze złości, czasem chowam głowę w ramionach mrucząc.

Jest drugi grudnia.

W jakimś mieszkaniu lata ostatni komar, ktoś dostaje złe wieści, ktoś nieprzyjemny telefon.

Ktoś dowiaduje się o małej fasolce zbunkrowanej w ciepłej otchłani wnętrzności, ktoś inny o udanym projekcie.

Ja siedzę skręcając papierosa zimnymi rękoma, szykuje się do wyjścia. Jak będzie wyglądał mój drugi grudnia? Zaczął się niezmiernie przyjemnie, potem zostałam nieprzyjemnie zaskoczona. Co jeszcze przyniesie dzisiaj?