Bardzo długo mnie tutaj nie bylo. proszę o wybaczenie.

Dostałam się do wymarzonej szkoły dzięki czemu wakacje rozpoczęły się jeszcze lepiej, niż mogłam sobie przypuszczać. Nie mam zbyt duzo czasu na dodawanie notek, ponieważ działam również na innym photoblogu- swoim osobistym. Każdy dzien przynosi nowe wyzwania i miłe chwile. Mam nadzieję, że tak już będzie do końca wakacji.

Muszę was przeprosić jednocześnie mobilizując sie do poprawy. Poddałam się. Cztery miesiące poszły w niepamięć. Mieliście pewnie nie jednej już raz podobne załamania i strach, prawda? Mówie o strachu utraty kogoś bliskiego. O strachu istnienia. Lęk, przed kolejnym dniem i przyszłością. Chyba boje się być szcześliwa.

Nie umiem dogadac się z mamą i coraz bardziej mnie to dobija.

Cieszę się, że mogę pisac dla was notki anonimowo i wciąż odczytywać nowe to wiadomośći.

Dobranoc.