Przyjaźń jest jednym z najpiękniejszych kwiatów, jakie potrafi dać życie.

Wiem, że ostatnio było ciężko.

Mi też.

Ale wszystko powoli się poukłada.

Ostatnio naszła mnie taka refleksja, że do wszystkiego trzeba dorosnąć. Wszystko z upływem lat się zmienia. To, co cieszyło nas kiedyś, teraz jest dla nas obojętne. A tak naprawdę, do szczęścia nie potrzeba dużo. Wystarczy kilka bliskich osób, dużo miłości, uśmiech na dzień dobry i na dobranoc. Do szcześcia potrzebna jest też pasja. Jakakolwiek. I to by było na tyle. Przynajmniej mi nic nie trzeba więcej. Ludzi, żeby kochać i pasję, żeby się wyżyć. 

I nawet nie wiedziałam, że są jeszcze ludzie, którzy nie są dziećmi, a wierzą w ideały, niczym z baśni...

Mój książę, moja księżniczka...

Przecież nawet taka księżniczka ma wady. Może czasami jej pryszcz wyskoczy? I co? Wtedy już wcale nie jest taka idealna. Albo książę... wbrew pozorom w sytuacjach ekstremalnych może okazać się wulgarny. I co z jego idealnością?

Ale jeżeli się kogoś kocha, to całego. Wady plus zalety. Nie ma wybierania. Bo to jest wtedy złudzenie, nie miłość.

Swoją drogą, dziwne jest to uczucie...

Ale i tak przyjemne.

Dobra, to by było na tyle. Mam jeszcze sporo do robory.

PS. Photo with Paska :)

PS2. Kto zgadnie czyja to ręka, ten.... dostanie buzi :*

<a href="http://krehaq.wrzuta.pl/audio/6AFSzVs3EO/dla_-_dom_o_zielonych_progach_jam" target="_blank" ><img src="nie-da-rady"http://www.wrzuta.pl/images_2/audio.gif">http://www.wrzuta.pl/images_2/audio.gif" alt="Dla - Dom o zielonych progach (Jam)" border="0" /></a>