Miłość silniejsza niż strach. 

Moja kochana Karolciu,

dawno już nic tutaj nie pisałem, chociaż wiem, że bardzo lubisz czytać wiadomości, które Ci tu zostawiam!Wiem, że teraz Ci ciężko... sama w szpitalu, na ścisłej diecie przez którą poza kroplówkami możesz przyjmować tylko sucharki... bez sensu.

Wiesz... strasznie się o Ciebie martwię. Ta cholerna, beznadziejna niepewność i niemoc. Bo nie wiadomo co to, nie wiadomo skąd, dlaczego... i mogę tylko rozkładać ręce. Tak bardzo chciałbym być teraz cały czas przy Tobie.

Teraz kiedy wracam do tych zdjęć sprzed miesiąca nie sposób nie dołować....

A co do naszej dzisiejszej rozmowy o przyjaźni.

Ty przecież znasz mnie najlepiej. Wiesz jak ja do tego podchodzę. Wiesz jacy są ludzie, widzisz to, obserwujesz. Ale kiedyś to się zmieni. Nie każdy tak widzi przyjaźń jak ja i Ty. Cieszę się, że poza byciem parą możemy być też najlepszymi przyjaciółmi. To jest cholernie ważne, bo z czasem wygląd traci na jakości. Ale charakter i oczy pozostają takie same :)

A kończąc...

Cieszę się, i bardzo Ci dziękuję, że mogę być Twój. Że mogę na Ciebie codziennie patrzeć, że mogę codziennie słyszeć: "jestem Twoja", "jestem szczęśliwa", "kocham Cię", "chcę żeby tak było zawsze". Bardzo Ci dziękuję, bo jesteś najcudowniejszym człowiekiem jakiego poznałem w życiu. Mądra, przesłodka, przeurocza kobietka z wielkim, ciepłym serduchem. Mój aniołek i promyczek :)

Kobietka, która w życiu przeszła przez trudne, czasem okropne chwile. Ale mam nadzieję, że teraz będzie już tylko lepiej. Bo przecież, jak sama mówisz, dzięki tym trudnym chwilom uczymy się doceniać to co mamy, prawda?

Pewne jest jedno. I chociaż raptem od roku - dla mnie jesteś wszystkim :)

Twój Roob.