change!!!  

Październikowy klimat koński, to i zdjecie w końskich klimatach.

Hubertusy dobiegły końca.

Smutne to co ostatnio się dzieje...

Przykre, że mało kto pamięta o tej stajni...

Jednak choc troche zasmakowalam tego klimatu, zobaczylam tych ludzi (którzy juz coraz to rzadziej odpowiadaja nawet "dzien dobry") polowy ze starych czasow juz z nami niema.... 

A ja nadal chce wracac... chcialabym poprostu pogalopowac, porozmawiac, pospiewac, posmiac sie wspolnie...

kiedys wroce, ze zdwojoną siła, wciąż naiwnie wierze ze uda mi sie uciagnac ten caly syf...

Dobrze jest uslyszec wsrod miliona ludzi w kolo jedna, prawdziwą opinię i cheć pomocy, jednak sa jeszcze tacy ludzie...

Ostatnio za wiele sie dzieje...

Zastanawiam się, czy wciąż jest tak samo a "inaczej" tylko w mojej glowie...

to dziwne...

Konie to wszystko co mam, poza nimi niemam nic co daje mi tyle wspanialych wspomnien, co mnie tyle nauczylo, to zdecydowanie najewieksza moja milosc...

Dobrze tak zwyczajnie sie przytulic i poplakac przy koniach, posmiac sie, poklocic...dobrze mi z nimi ;)

Chce miec cos, chce sie zebrac i ogarnac ten syf w kolo...

Są plany i oby na nich nie poprzestalo bo dziwne uczucie czuc ze tracisz cos co kochasz i nie mozesz zrobic zbyt wiele, czujesz jeszcze jak strzelają Ci w nogi zebyś tylko nie mogl sie ruszyc...

takie rozkminy Darii ;)

a ja wciaz sie usmiecham, mam wiare i nadzieje i cieplo w sercu na słowo "konie" "hubertusy" "koniarze" "pazdziernik"

za rok w siodle! a teraz do wyra i spac :D