Happines is Easy! 

... i stało się. Zobaczyłam mój pokój. Serce waliło mi jak z procy, ale nie czułam nic. Dopiero kiedy usiadłam na łóżku i zupełnie przypadkiem uderzyłam nogą o pudło pod łóżkiem poczułam ból i chciało mi się płakać. W tym pudle znajdowały się wszytskie pamiątki Tomka. Wszystkie nasze pamiątki i szczęśliwe chwile. ale nie wyciągałam go. Spojrzałam w lustro. Dawniej były tam nasze zdjęcia, ale przed wyjazdem je ściągnęłam. Dobrze, że to zrobiłam. Wyciągnęłam swój pamiętnik. Specjalnie kombinowałam tak żeby nie otworzyć na ostatniej kartce. Wylałam tam cały swój ból. A teraz szczerze napisałam o Piotrku i o wszystkim co mnie spotkało u Gabi. Zajęło mi to 2 godziny. Potem złapałąm laptopa i aparat. Wydrukowałam prę naszych zdjęć. Część włożyłam w ramki, a resztę przykleiłam do lustra. Chciałam oczyścić ten pokój ze wszystkich złych emocji. Może to dziwnie brzmi, ale to były złe emocje. Wtedy poczułam się tak bardzo silna. Czułam, że jestem w stanie zrobić wszystko, dokonać cudu. Wtedy czułam, że zapomnę o nim. Pierwszy raz od dawna miałam dość Tomka i wszystkiego z nim związane. Wiedziałam, że dam sobie radę. Cały dzień spędziłam na rozmowie na skype z Piotrkiem i dziewczynami. Byłam mega szczęśliwa. Tak spędzałam każde dnie. Mama była też w lepszym humorze kiedy widziała, że się śmieje. Wszystko układało się o wiele lepiej. Niestety nie wiedziałam co mnie czeka. To był totalny zawrót głowy...

Przepraszam, że nie pisałam, ale byłam w Czechach i nie mogłam tam wziąć ze sobą laptopa. ;( Dlatego baardzo was przepraszam jeżeli pomyśleliście, że nie będę już pisać. Pozdrawiam ;)