requiem nad ranem 

W dodawaniu zdjęć jestem tak systematyczna jak w nauce. Na loga zaglądam przy okazji sesji.

Takk.. sesja to czas, kiedy badam najciemniejsze zakątki internetów. Ostatnio przykłdowo byłam tam, gdzie przesympatyczna Japonka jadła poslkie słodycze.. A potem zabłądziłam gdzieś, gdzie brytyjski nastolatek nie polubił soku marchewkowego. 

Przede mną egzamin z prawa międzynarodowego. Wydaje się, że będzie miło, ale moja niemoc osiąga zenit. 

Co gorsza, czeka mnie jeszcze poprawka... A wszyscy mówili: UCZ SIĘ!!! Ale przecież Kasia ma czas i woli pójść na ognisko, niż poczytać kolejny kodeks. 

Ale co to było za ognisko!!!! Dawno nie bawiłam się tak wspaniale!

Założenie było proste. Idę, wypiję jedno piwo i wrócę koło 3:00 do domu, żeby się w miarę wyspać i następnego dnia być jak ten kret i ryć kpk. Jednakże... "cały mjisterny plan..." no właśnie. O 3 to nastał czas budki suflera. Mieliśmy gitary. Nigdy w życiu nie śpiewałam więcej niż tamtej nocy. Nawet w domu, kiedy jestem sama. Uwież mi, nie chciałbyś tego słyszeć. Nawet nie chciałbyś sobie tego wyobrażać. Cóż. Na każdej imprezie nadchodzi moment, kiedy śpiewać każdy może! 

O 6 położyłam się, żeby chociaż trochę przypominać człowieka. Nie dane mi było odpocząć. Gdy tylko podszedł Morfeusz, by mnie porwać w swoje objęcia, ktoś zapodał discopolo. Wróciłam o 8. Tego nie będę komentować. 

Ależ mnie poniosła klawiatura! Trzeba się uczyć, a tu jak na złość tyle ciekawych rzeczy... 

Soo sad.

:)