[64] x.x 

Wszystko jest popierdolone.

Sama nie wiem co mi jest. Sama nie wiem o co mi chodzi. Cały rok był do dupy. Cały rok próbowałam schudnąć,a skończyłam nie tracąć ani grama. Cały rok spędzałam siedziałam sama ze swoimi zmieszanymi myślami.

 12 miesięcy płaczu, samotności, załamania.

 I teraz mam dość tego wszystkiego wszystkiego. Tak nagle.

 Tylko nie da rady tak łatwo wszystko zmienić. A ja jestem za słaba,aby po prostu wstać z tego zasranego dołu, w który wpadłam i iść na przód.

Nie chodzi mi tu tylko o wagę i figurę. Chociaż to jest głównym powodem tego wszystkiego.

Właśnie przez to nienawidzę siebie. Po prostu NIENAWIDZĘ. Nie mam znajomych, bo wstydzę się siebie. Nie chcę nic robić, że źle się czuję ze sobą. Jestem niepewna i nieśmiała, co niszczy mi życie.

 Dlatego muszę zacząć od tego. Od stycznia schudnę. Tym razem napewno.

Z resztą muszę poczekać, zobaczyć.

Spróbować poukładać chaos w mojej głowie, bo sama nie potrafię stwierdzić co się tam dzieje.

 Jestem w rozsypce,a nie lubię tego uczucia.

 Niech mnie ktoś wyciągnie z tego więzienia...

             ... i wiem,że to ja sama muszę się uwolnić.

Wiem,że nikt tego nie przeczyta, ale miałam potrzebę napisania. Jedyny miejsce,które przyszło mi do głowy.

 Szczęśliwego Nowego Roku Dziewczyny. Oby był dużo lepszy.