8.

znów szczelnie zamknę oczy . odszukam wśród wspomnień część Twojego zapachu . zobaczę Twoją twarz i odtworzę w pamięci fragment Twojego głosu . nie odszedłeś . wciąż jesteś, zamknięty pod kotarami moich zmęczonych powiek . 

nie mam najnowszych gadżetów, super popularnych przyjaciół i idealnego związku. moi rodzice nie zarabiają milionów i nie są najwspanialsi na świecie, a mimo tego uśmiecham się i nie narzekam, wiesz dlaczego? ludzie, których życie nie rozpieszcza, a daje im w kość potrafią się cieszyć małymi rzeczami. nie wymagają zbyt dużo. starczy im najzwyczajniejszy uścisk od mamy, zwykły buziak od chłopaka, tania koszulka z przeceny, czy drink za trzy złote wypity, w towarzystwie przyjaciółek, by uśmiech nie schodził im z buźki.

Czy Cie nadal kocham? Nie wiem, pewnie tak. Ale pogodziłam się już z tym, że nie jest pisane nam być razem. Nie jestem najszczęśliwsza na świecie, ale też nie siedzę w kącie i płacze. Próbuje żyć dalej.Przynajmniej próbuję.

- Ale ty jesteś brzydki. 
- A ty pijana. 
- Ale ja wytrzeźwieję, hahaha... xd

- Ty, słyszałeś? Kevin sam w domu...
- Sam w domu? No to melanż.;D

Czasami mam ochotę walnąć łbem o ścianę... oczywiście Twoim łbem.  

Weź mnie kurwa przytul, a nie pierdol, że będzie dobrze. 

W życiu jest jak w matematyce, jeśli idzie zbyt łatwo, to prawdopodobnie robisz coś źle.

Powiedz 'Tak, kocham Cię', pomimo drogi przez którą byliśmy osobno. To niekończący się krąg trucizny, przeszywającej moje serce. 

 - Mogę coś dla Ciebie zrobić ?

- Bądź.

- Tylko tyle ?

- Aż tyle. 

Są takie dni, których się nie zapomina. e

Mimo tego, że tyle razy skrzywdził, Ty i tak za nim tęsknisz... Przykre, nie ?

Samotne wieczory schowane w popielniczce pełnej niedopałków.

Niedawno byliśmy dziećmi, a świat był piękny, potem doszły problemy, uczucia, jakieś błędy.

Gdybym mogła podarować Ci tylko jedną rzecz tego świata, chciałabym dać Ci umiejętność patrzenia moimi oczami. Wtedy zauważyłbyś, jak ważny dla mnie jesteś.

Jak mogłeś tak szybko o nas zapomnieć? Po prostu wymazać ze swojego życia wspólnie spędzone chwile? Naucz mnie tak, dobrze? Upływają dni, a moje serce wciąż domaga się Twojej obecności. Na pamięć znam strukturę Twojej skóry, chociaż już jej nie dotykam. Znam każdą plamkę na Twoich tęczówkach, chociaż już w nie nie patrzę. Niesamowite, prawda? Może bardzo byś tego chciał, ale nikt mi nie odbierze wspomnień i świadomości, że przez pewien czas byłam całym Twoim światem. Zostawiłeś odciski swoich palców na mojej duszy. Na zawsze.

Całkiem inaczej jest, gdy ktoś obok przytuli Cię, zapewni ciepło i bezpieczeństwo. Sprawi, że ten cholerny świat, wszystkie problemy przestaną mieć znaczenie. Kiedy jest osoba, dzięki której wiesz, że mimo wszystko, mimo tamtego piekła możesz choć przez chwilę oderwać się od codzienności i być szczęśliwa. Człowiek, który będzie uświadamiał Ci, jak jesteś ważna i przede wszystkim uświadamiający Ci, że masz po co trwać na tym świecie. Boję się czasem, że nikt taki się w moim życiu nie pojawi.

Nienawidzę Cię za wszystko. Za to że dałeś mi tą cholerną nadzieje, z której i tak nic nie wyszło. Za nieprzespane noce i litry połykanych łez. Nienawidzę Cię za wiele rzeczy a przede wszystkim za to że mimo tego jak doskonale Cię znam wciąż Cię kocham czując się z tym żałośnie.

Może jeszcze nie dzisiejszej nocy, nie za tydzień, nie za trzy miesiące, ale kiedyś na pewno. Z czasem wszystko się uspokoi. Rany pokryją się delikatną blizną, której nie zdołam rozdrapać. Niekiedy dotknę jej tylko i przypomnę sobie. W głowie stanie mi obraz Jego uśmiechu, magicznego spojrzenia. W końcu całe moje życie wróci do normy. Podświadomość skończy poddawać mi chore pomysły, serce przestanie rozpaczać, a ja oduczę się kochać. Wystarczy poczekać. Uda się. Na pewno się uda.

Każdy z nas kocha kogoś, kogo jeszcze nie zna. Wiem, że Ty tam jesteś i czekasz na mnie tak samo, jak ja czekam na Ciebie. I tylko myśl, że jeśli umrę, nie będziesz nigdy szczęśliwy, trzyma mnie przy życiu. Nie chcę, abyś cierpiał z powodu braku miłości tak, jak ja teraz. Tylko proszę, pośpiesz się i zacznij mnie szukać. Inaczej żadne z nas nie pozna smaku miłości i życia.