Zdjęcia z dzieciństwa

Zwarci i gotowi. Tacy byliśmy, krzyczeliśmy że nie potrzebujemy edukacji. Teraz dzieci wrodzonego powodzenia dokrywają następne słowa. "Poems everybody" -Jeah! Hall czaje ten cytat. Ostatnio mnie Floydzi zajarali i słucham. Edukacja jednak jak praca domowa powróciła w ekstęsywnym wydaniu, nieżadko od wmieżchu do świtu odbywały się lekcje. Szkołe każdy lubił a te pare lat przemkneło jak sen w pociągu... Hall pamięta, Peiper pamięta, Ekipa Ratunkowa nigdy nie zapomni lekcji z odwagi, głupoty, odkryć. W ławkach siędziało się całe noce z wypiekami na twarzy poznając kolejne tajemnice. Realny jak zapach mokrych liści na których się leży był dla nas świat poznawanych pojęć i każdy szukał ich jak chrustu na ognisko. Wszystkie zajęcia ahh, chemia podstawowa i schlana fizyka, akrobacje na wuefie i historie miłosne. -Pamiętam jak raz na muzyce chyba, zataczaliśmy się poboczem głównej ulicy wydzierając się refrenem piosenki.- wspomniał Hall po czym dodał -To było trzy albo cztery lata tamu. -Też pamiętam, mieliśmy akcje- żekł zwrócony w strone plazmy Peiper. Każde słowo dzisiaj jakby samo pragneło podsumowania, że kiedyś to było... Coś zostało w tyle, może to brak wiedzy z lekcji na których nikt z nas niebywał ale mimo wszystko zyskaliśmy ponad miarę. Główną pule znaczeń, spojarzeń, trzy bochenki kaca, kilka udanych fotografi wymażonego śwata bez plątających się pod nogami podtekstów które teraz potrafią krępować ruchy. Hall chciał być dzieckiem choć z tego podobno wyrusł a Peiper nie potrafiąc tego samego wypowiedzieć wprost zaproponawał flaszkę. Rozbili obóz gdzieś na murku i choć otoczyły ich świetnie wyszkolone oddziały Braku Zaskoczenia obronili pozycje ledwo uchodząc z życiem. Chyba tylko walcząc z takim przeciwnikiem czuli wciąż radość ze zwycięstwa choć wiedzieli że na chwałę już nie mają co liczyć.