mamy 30 dzień września. nie było mnie tutaj 5 miesięcy. dużo by gadać co się działo, ale może od początku. zmieniałam pracę już 4 razy, mam nadzieję że mój jutrzejszy pierwszy dzień będzie ostatnim i że uda mi się w końcu zachować stałość, jakkolwiek to nie brzmi. czy zyskałam jakiś przyjaciół? powiedziałabym nawet że straciłam kilkoro. poznałam Poznań i nie zawiodłam się. Uwielbiam to miasto i uwielbiam tramwaje. co piątek chodzimy do Kultowej popijając drinki i paląc papierosy milczymy i rozmawiamy o rzeczach ważnych i błahych. od początku września zrobiłam już 6 sesji zdjęciowych. jak widać na załączonym obrazku do góry, wydaje mi się że jest całkiem nieżle. jutro 1.pażdziernika. nigdy nie lubiłam jesieni, byłam wtedy najbardziej zmarznięta i samotna niż kiedykolwiek. teraz jest inaczej. nadal mi zimno i nadal czuję się samotna ale to już nie ten etap. jestem szczęśliwa, mam mojego M., biblioteke tuż za rogiem, mam muzykę i sesje zdjęciowe. mam seriale i najwygodniejsze łóżko na świecie. jestem szczęśliwa, tylko nocami jest gorzej. ale noce od tego są, by przetwarzać wspomnienia, smutki i boleści. by palić papierosy choć czujesz nieopiosaną gorycz i żal. takie są już noce. ale nie ważne, wiem po co wstaję każdego dnia. to najważniejsze.