No więc tak...

Zawieszam bloga...

Lub go usuwam...

Jeszcze nie wiem...

W każdym bądź razie zakładam teraz zupełnie nowego bloga...

Dzięki temu fbl zrozumiałam wiele rzeczy, spraw...

Wiem co dla mnie jest dobre, a co złe...

Możliwe też, że dzięki pisaniu tutaj dorosłam, zmądrzałam...

Wiem co powiedzieć w danej sytuacji...

W sumie moje szczęście jakie było zawdzięczam pewnym osobom...

Ale przecież tutaj nie będę każdej po kolei dziękować co i jak...

Chociaż może powinnam 2 lub 3 osobom...

Tak więc pierwsza osoba była ze mną od początku założenia bloga.

No i oczywiście przed założeniem bloga się znałyśmy.

To ta osoba wie praktycznie, a raczej na pewno wszystko.

Czasem się kłócimy i mamy spory no ale kiedyś było zupełnie inaczej.

Są wzloty i upadki.

Tak już jest i trzeba to wytrzymać by było lepiej.

Ja to rozumiem.

Ale wiesz Ty co?
Postaram się, żebyśmy się dogadywały tak na 100%.

Mimo, że jestem trudnym do ogarnięcia człowiekiem to w końcu się zmieniłam.

Chyba nawet na lepsze.

Nieraz sama się dziwię, bo to co piszę teraz, a co pisałam kiedyś to w ogóle 2 różne światy.

Byłaś przy mnie, jesteś i mam nadzieję, że będziesz.

Mam nadzieję, że nasz kontakt się nie urwie.

Dziękuję Ci za wszystko.

Chcę żeby jakoś to było.

Przysięgam Ci, że się ogarnę jeszcze bardziej i będzie naprawdę dobrze.

Zobaczysz, że teraz będzie więcej wzlotów.

Wszystko się ładnie, pięknie, cudownie ułoży.

Wierzę w to.

Dziękuję Ci za to, że jesteś.

Druga osoba to pewna dziewczyna-imienniczka moja, którą właśnie poznałam tu na tym blogu...

Mimo, że tyle km nas dzieli to potrafiłaś mi pomóc, nieraz wesprzeć no i pocieszyć.

Fajnie, że się jakoś zgadałyśmy.

Miałam nawet przyjechać do Ciebie do Niemczech.

No ale niestety nasza znajomość się urwała.

Internetowa i chwilowa ale była.

Tak więc dzięki, że byłaś.

No a trzecią osobą jest moja "znajoma z fejsbuczka" chociaż wolisz jak mówię "koleżanka z klasy'.

Byłaś pierwszą osobą do której odważyłam sie napisać, nie znając Cię po to żeby Cię poznać.

Niby skomplikowane ale proste.

Niby trudne ale łatwe.

Troszkę o mnie wiesz i może rozkminisz mnie teraz.

Ogólnie to dziękuję Ci za te "ciche" uśmieszki, które mi nieraz puszczasz tylko po to żebym je odwzajemniła.

Serio jesteś spoko i no dziękuję.

Taka nieogarnięta dziewczynka, która nieraz serio potrafi człowiekowi pomóc i wstrzyknąć mu szczęście.

Ale no niestety kończę już z Tobą.

Przepraszam.

 DZIĘKUJĘ!!!

PRZEPRASZAM!!!