wypijam do dna 

Po preczytaniu wielu starych wpisów, tych dłuższych i krótszych zaczynam zastanawiać się nad przeszłością. Czy była zła? Czy teraz jest lepiej? Nie rozumiem, jak kiedyś mogłam być taka, jaka byłam. Ludzie naprawdę się zmieniają. Czy to wygląd, czy charakter, choć odrobinę- jednak. Raz na wozie, raz pod wozem, ale za to przy tym samym człowieku, prawie cztery lata. Było trudno, później prościej i znowu trudno. Czy pogodziliśmy się z trudem życia? Nie zaprzeczam. Jednak wiem, jakie mam priorytety. Wyznaczyłam je dawno temu, tylko tego nie zauważyłam. Po latach jest jeszcze lepiej niż mogłoby się wydawać. Dane sobie kolejne szanse, nigdy niezmarnowane, wspólne wyjazdy, kłotnie, ale zawsze razem. Jak długo to będzie trwało? Jak najdłużej!



Po tym moim małym Powrocie do przeszłości odsuwam się od tego bloga. Nie pisałam tu już bardzo dawno, na pewno na dobre mi to wyszło. Wątpię, czy ktoś kiedykolwiek przeczyta te wypociny, ponieważ życie się zmieniło. Nie ma sensu w tym tkwić i do tego wracać. To wszystko mnie bawi, bo kogo by obchodził cudzy los?



Wciąż próbujemy nowych znajomości, przyjaźni, próbujemy czynić życie bardziej ekscytującym. Ci, z którymi kiedyś śmiałam się do ekranu monitora zapewne o mnie już nie pamiętają, mają własne życie. Czas przestać to rozpamiętywać i iść do przodu. To smutne, ale trzeba pomyśleć o sobie, o NAS, a co będzie, to będzie. A tymczasem uciekam.



Miłego dnia! :)