a wiesz kto to jest przyjaciel, ten oddany, ten wierny?

To osoba, która zjawi się na twoim pogrzebie nie, dlatego, że cię znała, nie, dlatego, że uważa, iż wypada by zjawiła się na ostatnim pożegnaniu, ale to osoba, której nawet przez chwilę nie przyszło do głowy, że może jej tam nie być i przyjdzie by Cię pożegnać ostatkami sił, które zatraciła wcześniej łkając rzewnymi łzami. Nie będzie płakała dla poklasku i nie będzie zastanawiała się, czemu odeszłaś.

Prawdziwy przyjaciel stanie z boku, z czerwoną róża, przewiązaną czarną wstęgą w dłoni i będzie czuł sztylet w piersi, bo dokładnie będzie wiedział, co czułaś w czasie śmierci. On jedyny będzie świadomy tego jak bałeś się odejść z tego świata. Prawdziwi przyjaciel to nie ta osoba, która przyjdzie w delegacji.

Prawdziwy przyjaciel to nie ta osoba, która zjawi się nad twoim miejscem wiecznego spoczynku, bo uważa, że powinna tam być by wyświadczyć ci ostatnią przysługę, lecz ta osoba, która zjawi się nad twoim grobem, po raz kolejny jeszcze w dzień spoczynku, by przeprosić ciebie za to, że tak mało dla ciebie zrobiła i przeprosi za samego siebie.

Przyjaciel to nie ta osoba, która pomoczy płytę nagrobkową łzami, gdy będzie ci mówić po raz pierwszy, że Kocha, lecz prawdziwy przyjaciel to ta osoba, która będzie wycierać uronione łzy z nagrobku szalikiem, wciąż przepraszając, że tak rzadko mówiła, że cię kocha mimo tego, że robiła to niemal codziennie.

Żałuję tylko przyjacielu, że poznam Cię po mojej śmierci.

fot. <z lotu ptaka>