zrób mi jakąś krzywdę 

widziałam takie piękne znaki, najpiękniejsze na pustej piaskowej ścianie, widziałam przyszłość, mnóstwo szczęścia. mnóstwo pięknej przeszłości, przyszłości i tego co teraz. rozczuliło mnie to, przecież to nieprawdziwe. prawdziwe jest to tu i teraz. płynę dalej, od czasu do czasu zachłysnę się słoną wodą - żyję. oddycham, czego więcej? myślę, że życia. powoli zapuszczam korzonki gdzieś, gdzie nie powinnam. bezsensownie się zaczepiam. przypominam mech, który bez podłoża, czasem swojego ukochanego kamienia nie przeżyje. nie ma się do czego przyczepić. czasem jem bardzo sporo, innym razem więcej palę. czy da się więcej? chyba nie. płuca mam czyste, serce podobno też - rentgen tak mówi. a już myślalam, że nie mam serca. życie czasem bywa magiczne. i znów biadolę jak z przed paru lat. i nic nie mogę z tym zrobić. podobno choruję. czy ja to choroba, czy choroba to ja? kolejne ciężkie i przerażające pytanie.

czasem lepiej nie znać odpowiedzi,zabierzcie mnei stąd.