Rozdział VI

Po zakończonych zajęciach wracałam do domu z Veronicą. Dobrze,  że chociaż kończyłyśmy o tych samych godzinach. Pożegnałyśmy się przy ulicy prowadzącej do mojego domu i skierowałyśmy się do swoich domów.

Bardzo się  zdziwiłam, kiedy na podjedzie zobaczyłam auto taty. Czyżby wrócił wcześniej do domu? Pociągnęłam za klamkę do drzwi wejściowych, ale były zamknięte. Coś tu nie grało. Zanurzyłam dłoń w kieszeni spodni i wyjęłam pętle kluczy. Po znalezieniu odpowiedniego, wsadziłam go do dziurki.

Rodzice byli w domu. Więc dlaczego mi nie otworzyli? Z gabinetu taty, usłyszałam podniesione głosy rodziców. Nic dziwnego, że nie usłyszeli, kiedy weszłam.

- Mam tego dość, rozumiesz?! krzyczała mama. I to ty, George jej o tym powiesz! Zawsze to na mnie spadał ten obowiązek! Zobaczysz co to znaczy rozmowa z prawie dorosłym dzieckiem! A teraz proszę cię bardzo opuść ten dom!

- Powiem jej, jak będę na to gotowy!

Mama wyszła z gabinetu i zatrzymała się w pół kroku, kiedy zobaczyła mnie stojącą naprzeciwko drzwi.

- Co tato ma mi powiedzieć? spytałam niepewnie.

Nie miałam pojęcia o co może chodzić. Co prawda rodzice kłócili się czasami, ale zawsze starali się, żebym tego nie słyszała.

Mama nie zwracając na mnie uwagi i na pozostawione przeze mnie pytanie, skierowała się po schodach do sypiali, cicho szlochając.

Co się działo w tym domu?

Zapukałam cicho do gabinetu.

- Wejdź Alex. powiedział tata i odwracając wzrok od laptopa, potarł okolice oczu.

- Mogę wiedzieć o co chodzi? spytałam i ściągnęłam usta.

- Idź się uczyć. Później pogadamy. zmył mnie tata i wrócił do szukania informacji na laptopie.

Wściekła opuściłam pokój i poszłam do siebie. Mijając sypialnię rodziców słyszałam jak mama cicho płacze. Chwilę postałam i chciałam wejść, ale nie wiedziałam czy to odpowiedni moment.

Położyłam się u siebie na łóżku i zasnęłam.