W skrytości serca swojego
w nadmiarze myśli i własnego ego
W chwili kiedy w umyśle piętrzy się spraw tysiące
zatrzym się na chwilę jedną gdy umysły sprawiają się być błądzące
By wśród natłoku spraw i okoliczności
znaleźć tę jedną chwilę
By usiąść i zatrzymać się na chwilę.
Mimo wszelkich ale, żyjmy pięknie stale
Pamiętając i nie zapominając o tym co prawdziwe
o tym co ulotne, o tych których wśród nas brak
A kiedy mrok ogarnie smutek,
niech radość wielka się w sercu rozgości
niech na bok odejdą wszelkie złości
Niech płonie płomień ogromnej i gorącej miłości
Niech trwa prawdziwa nadzieja
niech serce na innych się otwiera.