...

Odszukać w sobie duszę

Mroczny Mesjaszu, gdzie szukać

łez, na które nie zasłużyłam?

Jak mam czekać na tę ostateczną godzinę,

która wybije, zanim ciebie poznam?

Zachłanność jutra nie sprzyja

jedności myśli. Piedestał,

z którego uczciwie spadłam, nie pasuje

do uśmiechu, nie współgra z krzykiem.

Mroczny Mesjaszu, przerażony, zagubiony!

Czy wystarczy odszukać w sobie duszę,

aby zrozumieć koleje gwiazd?

A może... A może żywisz się

chlebem, którego nie chciały inne serca?

Mroczny Mesjaszu, moja przepaści,

moja namiętności! Jak daleko stąd do ciała,

w którym się przeglądasz?

To nie zjawa, to nie są zatarte ścieżki;

samotność płynie w moich słowach.

Biało, zbyt biało jest moim oczom.

Gdzie szukać światła, skoro umilkły

wszystkie źródła?

Mroczny Mesjaszu... A może to deszcz,

tylko bardziej podobny do śniegu?

Twarz za twarzą,

zderzają się melancholie.

To jeszcze jedno jutro, jedna przyszłość...