Z wielkimi całuskami dla Ani, która zawsze o tym marzyła ! :**

Osiemnaście lat, dzieisięć miesięcy i sześć dni

Tęsknie za tym, co było lekkie, jasne. Kiedy dzień prze-

chodził w mrok nocy niczym duch : czysty jasne, pachnąco

łagodny. Czas to dziura, bezwład. Upojenie, pierwszy

dotyk, wiatr, światło, całkowite poczucie doskonałości.

Bradziej niż czegokolwiek innego na świecie pragnę odzy-

skać tę chwilę.

Jego mrok przysłania horyzont. Nie jest łatwo nawigować

w ciemnościach. Koło się zamyka, zło. Wydobywam z niego

cimeność, która spowija mgłą naszą miłość. Moje kroki stają

się niepewne, potykam się na anszej ścieżce. Jego cierpliwość

wyczerpuje się.

Płacę cenę.

Lecz to my jesteśmy tym,

co najważniejsze

dla nas obojga.

Lajkujemy ! ;)