I need your love 

Dawno tu nie byłam,ponieważ nie odczuwałam potrzeby użalac się publicznie.

Tak,użalać,bo nie wydarzyło sie nic pozytywnego czym mogłabym się podzielić.

Wiele się zmieniło - na lepsze i na gorsze.

Może masz racje,ale kocham Cię i tęsknie strasznie.

Długo nie mogłam zasnąć bez Twoich przytuleń.

Ja także się przyzwyczaiłam i ciężko mi bez naszych rozmów.

Wydaje mi się,że wszystko popsułam,bo boje się codzienności.

Wolałam jak spotykaliśmy się sporadycznie i uwielbiałam na to czekać.

Wątpie,żebyś ze mną wytrzymał na co dzień

Poza tym nie byłoby czasu na tęsknote jaka jest teraz.

Wszystko co się wydarzylo w Dąbkach zmieniło moje życie.

Przyszedł czas kiedy mogłam sobie wszystko przemyśleć.

Nie żałuje swoich decyzji - widocznie tak musiało byc.

Szkoda,że przez to jest tak duzo cierpienia.

Mnóstwo nieprzemyślanych słów.

Jak również tych niewypowiedzianych wcześniej.

To co powiedziałeś ma dla mnie ogromne znaczenie.

Lecz to nic nie zmieni.

Nawet nie wiem,kiedy stales się tak ważny.

Ile mozna walczyc z obojetnoscia?

Przykro,że doceniłeś to dopiero po stracie.

Ciężko będzie zapomnieć,pożegnać się.

Jestem pewna,że podczas wyjazdu szybko zapomniesz.

Chociaż wolałabym,żeby wszystko przemyślał.

Jednak nie chce urywać kontaktu.

Też chciałabym jeszcze wszystko przemyśleć.

Dlatego dobrze,że wyjeżdżasz,wtedy nie bedziemy miec kontaktu.

Wiem,że skreśliłam swoje marzenia.

Nie oznacza to jednak,że dalej ich nie mam.

W dalszym ciągu chce tego co bylo we Wrocławiu.

Wcale nie przestało mi zależeć.

Najbardziej podobalo mi się to staranie o Ciebie.

Wszystkie smsy,rozmowy i wyznania.

Teraz kiedy moglam z Tobą być,popsulam wszystko.

Ciągle jestem 'starą Natalią' tylko trochę zagubioną.

Nie wiem tak naprawdę czego chce.

Ale wiem jedno.

Kocham Cię bąbelku bardzo mocno.

Nie interpretuj.

Nie analizuj.

Przeczytaj.

Przemyśl.

Odpowiedz.