photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 3 MAJA 2012



  Dziś mam natchnienie. Dziś wszystko zmienię.

 

JEDYNA choć nie zastąpiona. WYJĄTKOWA choć tak zwyczajna, SŁABA choć bardzo silna. ODWAŻNA choć tak przestraszona, chwilami SZCZĘŚLIWA choć nie spełniona. POSŁUSZNA choć niepokorna, WDZIĘCZNA choć wymagająca. ZDECYDOWANA choć tak bardzo chwiejna, raz BRZYDKA raz piękna. raz ze ŁZĄ W OKU a raz uśmiechnięta, czasami lubi rzucić FOCHA;) bo tak przypomina, że ją trzeba KOCHAĆ!=* =]

 

a gdy myślę o Tobie to rysuję gwiazdkę .i wiesz co ? mam ich już całe niebo :)

 

Kiedyś byłeś moim przyjacielem, teraz jesteś tylko wspomnieniem :(

 

 

niby nic a jednak coś ,
niby nikt a jednak ktoś...

 

Kiedy byliśmy dziećmi bielagaliśmy po podwórku śmiejąc się na cały głos,a teraz... teraz udajesz że się nie znamy.

 

chciałabym mieĆ znów te 7 lat , taki bez problemowy świat ;d

 

Nie skarb jest przyjacielem, lecz przyjaciel jest skarbem

 

potykamy się o próg swych marzeń

 

Moje marzenia niesty się niespełnią.

 

Nie chcę żebyś był moją własnością. Chcę tylko żeby było jak kiedyś. Chcę żebyśmy tak jak  za dobrych czasów usiedli na ławce i wcinali rodzynki w czekoladzie.

_______________________________________________________

Kilka opisów jest moich własnych. A teraz niespodzianka. Oto mój własny wiersz:

Siedziała w parku,

Deszcz przemoczył jej ubranie.

Siedziała w parku.

Płakała i myślała,

Myślała o nim.

Zastanawiała się czy kiedyś ją zauważy,

czy kiedyś ją pokocha.

Zastanawiała się czemu chodziasz mają tyle wspólnego nie mogą być razem.

Kochała go całym sercem,

był jej tlenem.

Bez tlenu przeciesz żyć nie mogła.

Wyryła na ławce tylko napis "żegnaj kochanie"

Pare godzin później przechodnie znaleźli ją przy ławce.

On gdy się dowiedział o jej śmierci dopiero uświadomił sobie że ją kocha,

ale było już za późno.

To takie bardziej opowiadanie niż wiersz ale jest :D

 

Mój blog