Oddaj mi siebie ! :) 

To nie świat jest porąbany, ale ludzie. Ludzie, którzy go tworzą. Będąc małą dziewczynką, myślała, że jej życie w przyszłości bedzie jak w bajkach. Przyjedzie książę na białym koniu, będzię o nią walczył do ostatnich sił. Nigdy ją nie zostawi, będzie ją kochał do ostatnich swoich dni. Ze nawet śmierć ich nie rozlączy. Po prostu zawsze przy niej bedzie. Nigdy nie skrzywdzi, obroni. Jednak kiedy dorosła, dojrzała wiedziała , że taka miłość nie istenie. Życie to nie bajka. Nawet jeśli jest pięknie, wszystko pęka jak bańka mydlana. Jest, a za chwile już nic po niej nie zostało. Teraz wie, jak ciężko powiedzieć te dwa słowa " Kocham Cię ". Ile wymagają odwagi. Wie, że najgorsze co może być to Samotnośc, która jej teraz dokucza. Wydaje jej się, że jest besilna, bezradna. Fakt, kocha go, ale przecież mu tego nie powie. Boi się. A czego? Boi się, że jeśli stanie koło niego, patrząc mu w oczy powie mu te piękne słowa, on po prostu ją wyśmieje. Woli żyć w samotności, która tak bardzo boli, niż zaryzykować. Woli usiąść z wielkim miskiem przy oknie , ze sluchawkami w uszach i myśleć, że on teraz może jest szczęsliwym człowiekiem, w przeciwieństwie do niej. Czasem chciałaby wrócić to tamtych lat, kiedy była szczęsliwym dzieckiem i bała się tylko o to, aby jej ulubiona bajka znowu leciała w telewizji.