Rossija jako alegoria utopii

Gabinet Monarchów Europejskich (Sala Konferencyjna) na Zamku Królewskim w Wa-wie.

Jedno z niewielu zdjęć, które mi wówczas jako-tako wyszło, ma klimat.

W ciemnym pokoju

stoję.

Wciąż się niepokoję.

Takie to już koleje

losu,

brak przyjaznych

osób.

Gdzieś Rosja tutaj musi być

- Droga Moskwo, przestań się kryć!

Wiem, że jesteś w zasięgu ręki,

lecz nie chcesz skrócić mojej udręki.

Oj, jak byłoby wspaniale,

po Placu Czerwonym przechodzić ospale!

  *Marzenia, płyńcie dalej.*

Ach, gdybym w Bolszoj teatrze,

na balet mogła chwilę popatrzeć!

Podziwiać ten pokaz wdzięków i gracji,

brać udział w na stojąco owacji.

A potem jak człowiek niczym niestrapiony,

znów powrócić na Plac Czerwony.

Lenina odwiedzić w jego wiecznym grobie

-skrzywić się-

jak wielką nienawiść żywię tej osobie.

~*~

Gdybym mogła śladem bohaterów Dostojewskiego

albo Puszkina, też znamienitego

udać się,

odnalazłbyś mnie?

Już pociąg Warszawa-Moskwa relacji

wyczekująco gwiżdże stojąc na stacji...