Więc jak co roku, od dwóch lat, goszczę u Moniki na fblogu w celu złożenia jej życzeń urodzinowych. :)

Praktycznie rzecz ujmując już złożyłam jej życzenia, no ale co słowo, to słowo. 

Należałoby go dotrzymać, tak więc jestem. 

Moniko!

Przede wszystkim takiego banana na twarzy jak do góry! (przyjrzałam się uważniej zdjęciu, trochę innego:D)

Marzeń, takich wiesz, takich prawdziwych, jedynych, niepowtarzalnych.

Małych, dużych, większych, mniejszych, średnich... :)

I może jeszcze... Może...

Przyjaciół. Tych, którym opowiesz o swoich radościach, smutkach, wzlotach i upadkach, a oni to albo odpowiednio namnożą, albo zmniejszą o połowę.

I tego kogoś, kto pojmie Cię kiedyś w taniec miłości.

I masy cierpliwości do życia.

Bo o nią trudno, a jest najlepszym lekarstwem na ten cholerny świat.

Ogólnie zaczynam się już powtarzać, ale cóż.

Więc proszę teraz wszystkich o powstanie.

I w imieniu całej społeczności fblogowiczów składam Monice najserdeczniejsze życzenia urodzinowe.

Sto lat, sto lat, niech żyje, żyje nam! Jeszcze raz, jeszcze raz, niech żyje, żyje nam!

Oklaski, proszę:)

Z poważaniem - Jot. ;*