Minął drugi tydzień w Norwegii, słucham CMAZ, kolacja się gotuje, a ja podsumowuję co mi się dzieje ostatnio z życiem. Będąc jeszcze w Polsce pojeździłem trochę motocyklem, który w końcu udało się naprawić, jednak do osiągnie pełnej sprawności wymaga jeszcze wizyty u mechanika, bo ja to się nie znam. Mam nadzieję, że we wrześniu jeszcze zdążę pojeździć, bo mam na to wielką ochotę i liczę na pogodę. Na razie dużo pracuję, ale w poprzednią niedzielę udało się pospacerować po pobliskim parku wśród skał, który słynie z Trollpikken, z norweskiego Penis Trola, która to formację skalną przedstawia powyższa fotografia. Jest tam przepięknie i mam zamiar zrobić tam jeszcze dziesiątki kilometrów, oczywiście jeśli Szanowna Matka Natura pozwoli. Mam nową zajawkę i ćwiczę dykcję, więc usiadłem sobie wśród skał i czytałem genialnego Tuwima tubylczym krowom, chyba im się nawet podobało, bo sobie czilowały w moim towarzystwie. Może jutro je odwiedzę. Tak to pracuję z fajnymi ludźmi, są wyrozumiali wobec moich marnych umiejętności, codziennie chleją - jak to specjaliści - na szczęście robią to domek obok, a ja już mam wrażenie, że swoje wypiłem, teraz już mi się tak nie chce. Mieszkam w domku z takim Piotrkiem, jest bardzo spoko,. ciągle podśpiewuje i w ogóle jest śmieszkiem, co ma na mnie pozytywny wpływ, bo sam wciąż jestem gburem. Ogarnąłem bark na tyle, że mnie prawie nie boli i sobie ćwiczę co drugi dzień - to ważne, bo bez treningów zawsze czuję się jak wrak. Jest pozytywnie, uczę się nie wybiegać myślami w przyszłość bardziej, niż teraz, gdy liczę na pogodę w niedzielę, żyje z dnia na dzień, w których ciągle się rozwijam i jest fajno. Za 2-3 tygodnie zjadę znów na 2 tygodnie do Polski i wtedy znowu przeżyje coś ciekawego. Podoba mi się taki tryb pracy, choć to pewnie kwestia czasu, gdy mi to zbrzydnie, wtedy wymyślę coś innego i też będzie git. Teraz śmigam kontynuować Zabić Drozda i pewnie przy lekturze zasnę. Pis joł