uciec stąd i nie mówić nicc. 

Dawno temu na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy.
Pewnego dnia wyspa zaczeła tonąć.
Milość czekała do ostatniej chwili.
Gdy pozostał tylko skrawek lądu.
Poprosiła o pomoc.
Bogactwo powiedziało że na jego pokładzie nie ma miejsca dla Milości.
Duma stwierdziła, że Milość na pewno by wszystko popsuła na jej uporzadkowanym statku.
Na zbutwiałej łódce podpynał Smutek, ale zaraz odpłynął w dal sam jak palec.
Dobry Humor przepłyną obok Miłości , nie zauważjąc jej, bo był tak bardzo rozbawiony...



Nagle Miłość uslyszała:



- Chodź ! Zabiore Cię ze sobą!

-powiedział nieznajomy strzelec.



Milość była tak szczęśliwa że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.



Dopiero Wiedza jej powiedziała:

-To byl Czas, bo tylko on rozumie, jak ważna w życiu każdego człowieka jest Milość...