Don't lose hope 

Wspominam ten moment, nasze spotkanie pierwsze
Już wtedy obiecałam sobie, że tego nie spieprzę
I może to bardzo głupie, albo chociaż trochę śmieszne
Ale dalej chyba łudzę się, że coś z tego będzie
Choć nie znaliśmy się długo, byłeś bliską mi osobą
Przez ten okres, nie widziałam świata poza Tobą
I dalej go nie widzę, nie wiem jak sobie poradzę.
Znasz ten ból, kiedy uczucia biorą nad Tobą władzę?
Mogłeś być tym jedynym, byłeś moim ideałem
A najgorsze w tym wszystkim, jest to, że jesteś nim dalej
Każdy Twój ból czułam na sobie, kiedy Cię pocieszałam
I mogłam go czuć podwójnie, żebyś Ty nie czuła wcale
Choć po mału przeczuwałam, że im będę lepszy i
bardziej idealny, tym prędzej coś się spieprzy
Dziś stoję pod Twym domem, czuję złych emocji fale
I patrzę na próg drzwi, w których ostatnio Cię całowałam
I nie mogłam zapamiętać, gdzie dokładnie mieszkasz właśnie
53 - teraz trafiłabym tam zawsze <3

Oskar <3