Loara

Chyba powinnam zmienić nazwę photobloga...

Na NIE NAWIDZĘ WSZYSTKICH !

Coraz mniej czuję się stworzona aby kochać...

Tymbardziej jego.

Naprawdę strach się odezwać.

Wszystko co nie powiem jest złe, ciągle mnie krytykuje. Nawet nie da mi sie wypowiedzieć do końca...

Zastanawiam się czy ja w ogole mam jeszcze prawo do wyrażania swojego zdania w tym związku.

On jest najmadrzejszy przecież.

Broń boże wyrazić odmiennie zdanie albo sie sprzeciwić.

Naprawde nie mam już sił na okazywanie mu szacunku. Nie chce mi się go tullić. Ani całować. Jak można robić to z kimś kto Cię nie szanuje.

Jest tylko miły jak coś chce...

Tak się cieszyłam że w końcu kupiliśmy tę działkę... ale tylko są przez to same problemy... wiecznie się o to klocimy. Zaczęlo się od tego że nie ma nas na miejscu w Polsce i nie mogliśmy jej kupić.

Więc dzialka jest na jego rodziców.

Ślub mielismy brać dopiero na koniec budowy. Ale nie wiem czy to ma sens... Już tera muszę sluchać że rodzice przepisza to tylko na niego i ja zostane z niczym. Niby to tylko żarty. Ale ja już mam dość sluchania tych glupich zartów dzień w dzień. Juz mnie to nie śmieszy. Dlatego zażadałam ślubu. Cywilnego.

Może się świat skonczyć ale to są też moje ciężko zarobione pieniądze... dlatego 50% dzialki i domu ma być moje...

Niby to oczywiste. Niby sie zgodził

Ale wciąż mi dopierala że mu nie ufam skoro tego chce. Że moglibyśmy poczekac do slubu kościelnego w 2020 r i wtedy to i tak było by moje jako wspolnota.

Ale nie. Ja się na to niegodze. Do tego 2020 jest dużo czasu... Różnie w życiu bywa. Możemy się rozstac. On może umrzeć. Zachorować. Zginąć w wypadku. A ja co ? Gówno ! Zostane wtedy z niczym ! To nie jest 500 zł zeby można było tego nie żałować. Tu już chodzi o grube tysiące.

On oczywiscie swoje. Że ja zakładam najgorsze...

no kurw.... !

To jest życie.

Trzeba myśleć o wszystkim !

To nie jest bajka że piszesz swoj własny scenariusz.

W życiu wszystko jest możliwe...