"Mery" część 3.

"Mery"

Była już godzina 19:30, a ona nie była gotowa. Szybko pobiegła do łazienki, żeby trochę się ogarnąć i zrobić makijaż. Rozpuściła swoje długie, brązowe włosy a usta musnęła różowym błyszczykiem. Na twarzy malował jej się uśmiech. Była podekscytowana zbliżającym się spotkaniem. 

- Kochanie, ktoś do Ciebie przyszedł! - usłyszała głos ojca. Zbiegła po schodach, potykając się o wszystko, co napotkała na swojej drodze.

- Idę na spacer, za niedługo wrócę. - cmoknęła go w policzek, wzięła kurtkę i wyszła. Czekał na nią na werandzie. Stał oparty o dom, w ręce trzymając papierosa. Dym unosił się wokół niego.

- Siemasz, Mery. - przywitał się, uśmiechając się nonszalancko.

- Nie mów tak do mnie!

- Ciebie też miło widzieć. Chodźmy już. - powiedział Tomek, wyrzucając na pół spalonego papierosa i przydeptując go nogą.

- Jaki jest cel tego spotkania? Nie mam za wiele czasu. - odpowiedziała zniecierpliwiona.

- Stęskniłem się za Tobą. Dawno się nie widzieliśmy. Brakuje mi Ciebie. - patrzył na nią błagalnie swoimi wielkimi, czarnymi oczami.

- Myślisz, że parę ładnych słów wszystko naprawi? Zniszczyłeś to uczucie.

- Naprawdę mi na Tobie zależy. Bez Ciebie to nie to samo. Daj mi jeszcze jedną szansę. - Tomek wciąż się nie poddawał.

- Nie ma takiej opcji. Nikt nigdy nie zranił mnie tak jak Ty. - odpowiedziała ze łzami w oczach.

- Ale tu jesteś. Przyszłaś. Nie odmówiłaś. A to chyba o czymś świadczy, prawda?

Zamurowało ją. Miał racje. Zgodziła się. Po prostu chciała go znów zobaczyć, usłyszeć jego głos...