Świat to trudne miejsce 

Dlaczego tak nie lubię się w okularach, skoro tak w sumie super w nich wyglądam?

I dlaczego teraz właśnie nie uczę się do matury tylko piszę na blogu?

Ano, bo mam pewne przemyślenia.

Nie chcę żadnego związku. Nie jestem gotowa na zobowiązania i obiecywanie mi rzeczy, które nigdy się nie spełnią. Chce spotkać się raz na jakiś czas, pójść do kina, potańczyć w klubie, wpaść do Ciebie. Gadać o zwykłych codziennych sprawach, poleżeć wspólnie w łózku, ugotować razem kolacje i oglądać filmy. Chce być wolną, a jednak Twoją, a co najważniejsze, Ty wolny, ale wierny mi. Chce w tym tak trwać.

Aż wreszcie, któregoś dnia, po prostu nie wyjdę. Któregoś dnia, gdy kolejny raz obudzę się przy Tobie w Twoim łóżku i będę chciała wracać do domu, Ty zatrzymasz mnie pod kołdrą, za rękę, nadgarstek czy coś tam. I pośpimy jeszcze trochę, prześpimy pracę, ważne spotkanie, innych ludzi. Obudzimy się razem, uświadomieni, że z tego może nam wyjść coś dobrego. Zjemy razem śniadanie. Zawiąże Ci krawat i wyprasuję koszulę.

Któregoś dnia będę chciała już zawsze wiązać Ci krawat i prasować koszulę.

Nie wiem czy chce, aby taki dzień nadszedł.

A Ty nie chcesz tego na pewno.

Czemu ja nigdy nie trafiam na normlanego faceta?