Złapiemy wiatr za ręce, uciekniemy z nim.

Kocham. Po tylu zaciętych walkach, porażkach i zwycięstwach. Kocham jak jeszcze nigdy nikogo. Kocham... Przeogromne słowo. Już się go nie boję. Kocham i będę kochać. Kocham i nie chcę by było inaczej. Kocham - tak wiele w sobie kryje. Kocham znaczy nie ma nikogo doskonalszego dla mnie na tym świecie. Kocham znaczy poświęcenie. Kocham znaczy odpowiedzialność. Kocham znaczy będę przy Tobie zawsze. W zdrowiu i chorobie. W szczęściu i łzach. W śmiechu i złości. W dresie i garniturze. W dzień i w nocy. Zawsze. Wiem, że on będzie przy mnie. W makijażu czy bez. W dresie, w sukience, w jeansach, w jego koszulce, w piżamie, w szlafroku, w niczym. Będzie i nawet powie, że ślicznie wyglądam. Nie, bo tak trzeba. On naprawdę tak uważa. Dużo mnie nauczył. Pewnie o tym nie wie. Nauczył mnie co to naprawdę znaczy kochać. Teraz wiem, że nikt wcześniej mnie nie kochał. Bo osoba, która kocha nigdy się nie podda. Nigdy nie powie "trudno". Nigdy sobie nie odpuści, bo tak jest łatwiej. Nigdy nie odejdzie, choćby ból był nie do wytrzymania. Nigdy nie postawi swojego dobra nad dobro drugiej osoby. Nigdy nie pomyśli o sobie w pierwszej kolejności. Akceptuje moje wady. Mówi, że ich nie mam, choć wiem, że jest inaczej. Często się złoszczę, jednak on nic nie mówi. Jest mi potem za to wstyd. Nie wiem czy ktokolwiek byłby w stanie ze mną wytrzymać - on jest. I nawet mówi, że to najpiękniejsze co go mogło w życiu spotkać. Kiedy się wściekam i wymyślam niestworzone historie on mnie przytula, daje buziaka i mnie uspokaja. Uwielbiam wszystkie chwile z nim... Te dobre i złe, bo wiem, że każda z nich doprowadziła do umocnienia tego uczucia. Uwielbiam leżeć w łóżku i śmiać się w niebogłosy z byle czego. Uwielbiam spacerować. Uwielbiam widok naszych splecionych dłoni. Uwielbiam, gdy bawi się z Puszkiem. Uwielbiam wszystkie nasze zdjęcia, które przypominają o wszystkich wspólnych przeżyciach. Uwielbiam, gdy całuje mnie w główkę na dobranoc. Uwielbiam czuć przy nim bezpieczeństwo. Uwielbiam z nim jeździć, zwiedzać, podróżować. Uwielbiam to, że zawsze mogę czuć się sobą. Mogę niedbale związać włosy, zrobić głupią minę, zacząć śpiewać po środku tłumu ludzi, a on dalej będzie kochał mnie tak samo. Tak wie, że muszę zrobić zdjęcie wszystkiego co jemy i pijemy, i wcale go to nie drażni, choćby jedzenie miało wystygnąć. Jest wyrozumiały, a ja właśnie takiego kogoś potrzebuję. Uwielbiam jak się uśmiecha, bo wiem, że to trochę moja zasługa. Chcę mu dawać tylko uśmiech. Chcę być dla niego najlepsza. Chcę robić wszystko najlepiej. Chcę być jego spełnionym marzeniem do końca życia. Chcę spełnić wszystkie marzenia z nim. Wspólne marzenia. Te, które mamy teraz i te, które jeszcze wymyślimy. Chcę mieć piękny, przytulny, wspólnie urządzony dom z ogródkiem za miastem. Wspólnie malować ściany w czapkach z gazet. Wspólnie wybierać meble, lodówkę, lampy, zasłony, firanki, obrazy, dywany. Na ścianie powiesić wspólne zdjęcia. W salonie mieć kominek, by móc założyć grube skarpety i razem spędzać przy nim zimowe wieczory. A przy kominku wielkie legowisko dla naszego, wielkiego psa. W piwnicy mieć spiżarnię by móc tam trzymać wszystkie domowe przetwory, które chcę robić dla niego. Chcę gotować mu pyszne obiadki zanim wróci z pracy. Robić jeszcze pyszniejsze ciasta i ciasteczka. Chcę się nauczyć wszystkiego, czego jeszcze nie potrafię by być najlepszą żoną, taką jaką sobie wymarzył. Wiem, że warto. Wiem, że on też o tym marzy, bo często o tym mówi i to jest najcudowniejsze. On jest cudowny. Dzieli ze mną wszystkie marzenia. Znosi moje humorki. Wzrusza się, gdy opowiada o tym, jak mnie kocha. Dba o mnie, o moje samopoczucie, o moje potrzeby. Gdy tylko czegoś potrzebuję on jest natychmiast. Potrafi nie spać o 4 w nocy, bo mnie coś boli. Pojechał ze mną do schroniska po to by wyprowadzić niczyje psy i sprawiło mu to radość niemniejszą niż mi. Wiem, że gdyby mógł spełniłby każde moje marzenie. On mógłby nie mieć nic, bym tylko ja miała wszystko. Nie mogę pozwolić sobie na jego stratę. Tracąc go straciłabym wszystko.