dzienna myśli gonitwa

Jest ich wiele, ale ze wszystkich szczęście jest najtrudniejsze.

Co robisz, gdy ktoś nieświadomie używa słów w zupełnie nieodpowiadający im sposób? Oni robią to cały czas, banda idiotów. Zamiast kolorowych, cienkich stron powinni ślęczeć nad grubymi, śmierdzącymi tomami.

Byle zajrzeć ci przez ramię. Wtykają ci przed oczy wszystkie swoje członki. Pokazują fałszywe obrazki. Przekłamują tło, przeinaczają postać. Tracą całe dnie, na ciebie.

Tak długą przeszli drogę, by stworzyć swe miraże.

Omamy mamy, więcej nic.

Grafomania, dyletanctwo, szmira.

Nawet nie będę się wykłócać, podobno lepiej ruszać się, niż stać w miejscu.

Były długie dni i ciepłe noce, i chwile, gdy mrok nie miał w sobie nic przerażającego.

Jest ich wiele, ale też spokój między nimi. Długa lista małych spraw. Mało-dużych. Głęboki oddech, chwilowy zawrót, ile poświęcisz sobie?

Zdziwiłyby cię definicje, gdybyś tylko zechciał spojrzeć.

Wehikuł ma w rękach każdy z nas, tylko mądrość jest osobliwa.