wirtualne papu 

zamykacie się, już nawet nie trzeba 160. znaków, wystarczy kilka ikonek, to wszystko, co chcesz wyrazić. ogromne argumenty, polemika, filozofie, wiszą na płotkach, podparte pozą i ogromem pracy. 

chowaniem rzeczy, tajeniem spraw, uciekaniem z niewłaściwych miejsc, uciekaniem we właściwe. wyczyść historię, przykryj słowem, zablokuj, odwróć, zgub.

już nawet bez treści, byle tylko się obnażyć, zdjąć spodnie, pokazać pępek. przełam tabu, zgnieć granice, przemaluj się, przedziuraw i pędź, przecież nic już nie zaszkodzi, przecież spadłeś już najniżej, najgorzej. potworne straszydła.

spróbuj raz, już nie zapomnisz. zgnijesz, oparzysz się, do ostatnich dni będziesz lizać rany.

nie ma dla mnie miejsca,

nie ma miejsca w mojej głowie

jestem własnym zaprzeczeniem.

wiszę i nie umiem spaść,

nie potrafię latać

wiszę i już nie wiem czy cokolwiek się wydarzy

wiszę, a może to tylko świat

lata wszędzie wokół

lata lecą, wszystko się zmienia, a zupełnie nic się nie zmienia

zupełnie tacy inni, zupełnie inne my

bardzo trudno, by szczęśliwym

bardzo trudno być

a tak ciężko przecież

wyobrazić sobie cokolwiek lepszego.