A niech to k?!%a ścisną drzwi!

Nie sądziłam, że moje życie stanie się tak zaplątaną nitką. Przeszłość wraca do mnie teraz. Przeszłość, którą wymazałam z pamięci. Chcę zadbać o jutro. Powinnam zadbać o jutro, a tymczasem muszę zadbać o teraz. O siebie teraz. O Ciebie teraz. Ty potrafisz tylko dyktować warunki. Zawsze musi być po Twojej myśli. Dlaczego? Bo co? Bo ON tak chce? ON któremu tak ślepo wierzysz? On, który Cię wykorzystuje, a Ty tego nie widzisz. Zrobił z Ciebie swoją służącą. Dajesz, nie dostając nic w zamian. Wiesz jak to się nazywa? Naiwność. 

"On nie jest okropny, on jest po prostu trudniejszy do kochania."

A ja jestem małą słodką księżniczką zamkniętą w wieży. Wieży obłudy i naiwności. Och przestań, ocknij się! 

N: Zobaczysz, przybiegniesz zapłakana z podartym jego zdjęciem albo listem od komornika.
D: Nie mów tak. Co on Ci zrobił, że tak go nienawidzisz?!
N: Krzywdzi Ciebie, a to wystarczy. Tym bardziej, że Ty jesteś w niego wpatrzona jak w obrazek.

Przyjdzie czas, gdy będę mogła powiedzieć "a nie mówiłam?", ale tego nie zrobię. Przytulę Cie wtedy tylko i pocieszę. Wiesz dlaczego? Dlatego, że ON jest wybrakowany z uczuć, a Ty jesteś na to ślepa.

A ja? Nie mogę narzekać. Teraz już nie mam sobie nic do zarzucenia. 

"To, co minęło, powraca.
Wchodzi jak czuła igła w serce.
Wystarczy szczegół.
Dźwięk, zapach, obraz, chwila.
Dostrzegasz coś kątem oka i minione
powraca z niespodziewaną siłą."