czasami nie wiem sama co robię, co myślę. dziwne. przecież to ja, ja to wszystko robię, a nie wiem nic. zupełnie. ile bym dała, żeby siebie zrozumieć, zaakceptować, żeby po prostu było dobrze. wymagam tak wiele ? widocznie. tak bardzo boję się tego roku szkolnego. boję się, bo chce się w tym roku podciągnąć i to bardzo dużo, ale będzie to trudne skoro już na starcie jestem spisana na straty 3 przedmiotów. będę się starać, uczyć, pewnie i tak wyciągnę na 3 te przedmioty, a nie mogę, nie chcę, muszę mieć z nich 4. inni by się cieszyli z 3, ja pewnie też, ale nie w tym roku, nie teraz. nie mam zamiaru się z nich cieszyć, nie mam zamiaru do nich dopuścić. teraz tylko szkoła będzie ważna, nauka, moja przyszłość. nic więcej.

gdy patrzysz komuś w oczy przepełnione serca żalem

myślisz znasz go całe życie,ale nie znasz wcale