people always fail. 

Patrze na swiat z coraz wieksza nienawiscia w oczach z coraz wieksza potrzeba uratowania tego syfu,syfu, w ktorym jestem tylko pionkiem,ale cos sie nie zgadza poruszam sie bez rąk innych,bez ich manipulacji,bez ich krzyku,bez płaczu po przegranej. Straciłam sens istnienia wychodzac z  gry,ale odzyskalam wolnosc. Zbyt wiele osób przewija sie,wychodzac i zamykajac za soba drzwi bezpowrotnie,tylko co po nich pozostaje? Każdy czlowiek to lekcja? W takim razie moi mili, zostalismy

usunieci z listy,myśle ze to łatwiejsze niz wcisniecia anuluj w komputerze .

Odmawiamy leczenia,a błagamy o zdrowie, uciekamy od miłości a

rozbijamy pięśći z samotnosci, zakładamy maski a pragniemy byc sobą,

chcemy miec przy sobie innych a zrazamy ich swoja aspołecznością.

Może by tak zaczac doceniac innych,zdjac maske, zaczac tanczyc w

deszczu i spalic wszystkie niepotrzebne problemy. Nie, moi Mili to zbyt

proste ,Musimy komplikowac sobie caly swiat. Szczerosc nas zniszczy,kłamstwo zabije a pozory ? Pozory pozwola przetrwac. Jesli ktos zapuka

do Twojego wnetrza i sprobuje zrozumiec Twoja dusze,uwazaj bo osoba

z lustra patrzy na Ciebie z pogarda. Zaufanie to szkło,ktore łatwo zbic.

Liczenie szczescia w gramach to słaby układ.

https://www.youtube.com/watch?v=MbRBHZdcssw