(52)

Podpisuję s ię pod zdjęciem obiema rękami. Do nieba stąd bardzo daleko,

szczególnie  kiedy  jest  tak upiornie zimno i szaro jak ostatnio. Z drugiej 

strony  wcale nie mam pewności czy gdzie indziej byłoby lepiej, ale jak to

mówią  -  wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Mimo wszystko póki co nie

mam ani chęci ani możliwości gdziekolwiek się ruszyć, więc pozostaje mi

tkwić w tej jakże nie-niebiańskiej rzeczywistości. Nie mam siły na pisanie

i  jestem zmęczona nawet siedzeniem w pozycji pionowej. Mimo to i tak

wyjdę później z domu, muszę się dotlenić, bo to otrzeźwia mnie chociaż

na  chwilę.  Co  z tego, że jak wrócę to padam na łóżko i jestem w stanie

nie poruszyć się przez godzinę. W dodatku nie mogę teraz nawet ćwiczyć

i  sama  nie  wiem  czy cieszyć się czy płakać z tego powodu. Coś jednak

musi  się  zmienić,  stare schematy i nawyki runą, to jedyne rozwiązanie.

TUMBLR