Antoine de Saint-Exupéry:
Kochasz dla tego, że kochasz. Kocha się bez przyczyny.
Jeżeli miłość twoja nie ma żadnych szans, powinieneś zamilknąć,
bo nie należy mieszać miłości z niewolnictwem serca.
Miłość, która prosi, jest piękna, ale ta, która błaga, jest uczuciem lokajskim.
Przyjaźń poznaję po tym, że nic nie może jej zawieść,
a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.
Prawdziwa miłość zaczyna się tam, gdzie niczego już w zamian nie oczekuje.
Przychodzi taka pora, kiedy nie żądasz niczego.
Ani ust, ani uśmiechu, ani miękkich ramion, ani oddechu jej obecności.
Wystarcza, że ONA jest.
Wbrew powszechnemu mniemaniu miłość nie przynosi ze sobą cierpień.
Cierpienie przynosi instynkt posiadania, który jest zaprzeczeniem miłości.
Gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.
A żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.
Człowiek odkrywa siebie, kiedy zmierzy się z przeszkodami.
Nie trać nigdy cierpliwości; to jest ostatni klucz, który otwiera drzwi.
Nie umiemy przewidywać najistotniejszego.
Każdy z nas zaznał w życiu największych radości wtedy, kiedy nic ich nie zapowiadało.
Naprawdę istnieje tylko jedna radość: obcowania z ludźmi.
Tylko nieznane budzi w człowieku lęk.
Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry
Urodzony 29 czerwca 1900, zginął podczas lotu bojowego 31 lipca 1944 francuski pilot, pisarz i poeta.
Najbardziej znanym dziełem pisarza jest książka Mały Książę (Le petit prince), którą ukończył w 1943 roku filozoficzna baśń dla dzieci i dorosłych.
Ponadto napisał:
Poczta na Południe (Courrier Sud; 1928),
Nocny lot (Vol de nuit; 1931, w 1933 w Polsce; opowiadanie),
Ziemia, planeta ludzi (Terre des hommes; 1939, w 1957 w Polsce; opowiadanie),
Pilot wojenny (Pilote de guerre; 1942, w 1970 w Polsce; opowiadanie),
List do zakładnika (1943),
Twierdza (napisana w 1944 wydana pośmiertnie w 1948).