Niedziela.

Ta noc nie przyniosła zbyt wiele snu. Głównie za sprawą tego, że obudziłam się przed 6 rano, a położyłam spac niecałe 4,5h wcześniej... Niby nie ma tragedii, herbata wypita, kawa przede mną - młodość na szczęście ma swoje prawa, hehe

Tak, mimo wszystkich przeżyć, przygody z wczesnym macierzyństwem, byciem przyszłą panną młodą (po raz drugi i mam NADZIEJĘ, że ostatni), wciąż czuję się młoda. Za 1,5 miesiąca kończę swoje ćwierćwiecze, a czuję się na 20 lat. Co ciekawe, obecna Zu nie ma nic wspólnego z tamtą sprzed kilku lat. No, może jedynie problemy psychiczne pozostały, bo niektore rzeczy nigdy się nie zmieniają (upss).

Już się rozpisalam, a weszłam tu w jednej sprawie. Nie w 15.

Nowa myśl. W zasadzie dwie.

Zasypiając wczoraj w pojedynkę, a budząc się obok małej istotki uświadomiłam sobie, że wszyscy, których na co dzień spotykam i spotkam w przyszłości - przychodzą i odchodzą. Wszystkie te relacje są ulotne, za wszystkie przyjdzie kiedyś zapłacić. Relacja rodzica z dzieckiem jest jedyną taką na świecie. Gdzie ja, tam zawsze będzie i ona. Niezależnie od okoliczności i miejsca zajmowanego w danej chwili w moim życiu. Jaka jest puenta? Kiedy zostajesz rodzicem, nie będziesz samotny nigdy więcej.

Ta druga myśl... Nie mogę się doczekać, aż moja córa będzie pełnoletnia. W miarę jak dorasta, coraz więcej rzeczy możemy robić wspólnie, coraz więcej rozumie, coraz miłej spędza mi się z nią czas... Moja przyjaciółka na całe życie. Tylko ona zostanie przy mnie do końca, tylko jej miłość jest bezwarunkowa, na całe życie. Niezastąpiona.

I właśnie z tego dziś zdałam sobie sprawę.