Wernisaż Rozalki

Odwiedziłem ostatnio wernisaż koleżanki z dawnej pracy, z dawnej branży, czyli z pamiętnych czatów sms. Rozalka, a raczej Aleksandra, bo tak naprawdę ma na imię, choć ja zawsze znałem ją pod tym pierwszym, gościła już na tym blogu, ostatnio w roku 2011, gdy zmieniałem firmę na inną. Wtedy też widzieliśmy się po raz ostatni, choć oczywiście pozostaliśmy znajomymi na Facebooku. Zawsze uważałem ją za najładniejszą i najbardziej wyjątkową dziewczynę w firmie, więc teraz nie mogłem nie przyjąć zaproszenia na wernisaż. Uważam, że bardzo ładnie się zestarzała i nie utraciła niczego ze swojej dawnej wyjątkowości. Było bardzo przyjemnie, a najciekawsze było to, że to właśnie tam spotkałem się po raz pierwszy z pewną Anną, poznaną przeze mnie na portalu randkowym Facebook Randki. Tak długo jak trwa ten blog, tak długo szukam kobiety, a więc już szesnaście lat. Kobiet znalazłem wiele, tyle że z żadną się na stałe nie związałem, więc poszukiwania nadal trwają. Pierwsze spotkanie z Anną było bardzo fajne, najpierw wernisaż, później kładka na Wiśle, rozmowa, a na koniec odwiezienie samochodem do mieszkania. W poniedziałek ponownie się spotykamy i tym razem pojeździmy na rowerach po mojej puszczy. Jak zwykle - zobaczymy co z tego wyniknie.