Porażki

Witajcie wszyscy!

Teraz poruszę temat raczej... mało przyjemny, gdyż wiążę się z przykrymi dla nas sytuacjami.

Porażki spotykają nas co jakiś czas, są nieodłączną częścią naszego życia. To też od nas zależy jak my je przyjmiemy. Zareagujemy złością, smutkiem, motywacją do działania/poprawy, będziemy wyzwalać emocję na innych, przeklinać etc. Tu można by było wymieniać wiele reakcji, które mogą się pojawić w tego typu sytuacji.

Jak sobie z tym radzić, gdy doznamy porażki w jakiejś dziedzinie, jak np. sport, muzyka, miłość (tak, to pojawia się chyba wszędzie)

Mówi się, że podstawą wszystkiego jest uwierzyć w siebie. Nie załamywać się, tylko przeć przed siebie, z podniesioną głową, tylko czy to nam coś da, gdy będziemy tylko napierać i nie zwarzać na wszystko inne? 
Nie możemy popadać w skrajności, musimy wyznaczać sobie odpowiednie cele, dzięki którym następnym razem zdobędziemy ten szczyt i wygramy.

Powinniśmy przeanalizować, gdzie popełniliśmy błąd, czy jesteśmy w stanie go naprawić, bo oczywiście mogą trafić się sytuacje, kiedy nasze możliowści są poza nasze wyobrażenie i nie damy radę osiągnąć czegoś, czego z góry wiadomo, iż nie jesteśmy w stanie zrobić.

Oczywiście tutaj, mogą się od razu pojawić sytuację, z których wyniknie, że do niczego się nie nadajemy i to jest właśnie odwrotna strona kontrastu. Tutaj nie powinniśmy popadać w tak negatywną stronę, zwłaszcza o sobie. 
Jeżeli mamy z tym problem można udać się do psychologa (w ciężkich sytuacjach), ale po prostu zapytać najbliższe nam osoby  jak przyjaciel (bo zakładam, że z pytaniem o takie coś rodziny, to w młodym wieku jest raczej trudno, bo człowiek ma tak z natury, że starszych średnio słucha, jeżeli o tę kwestię chodzi). Oni na pewno zawsze doradzą, bo widzą to w zupełnie innym świetle. Widzą Ciebie od tej strony jaką Cię poznali, przyjaciel nawet od tej najstraszniejszej, ale mimo wszystko to jest innym człowiekiem, nie Tobą.

Także jakie podsumowanie tego wszystkiego? 

Nie można za bardzo się do wszystkiego rzucać, trzeba postawić sobie pewne granice, zobaczyć w czym jestem dobry, a do czego wgl się nie nadaje. Tutaj jest też aspekt - co mi się podoba, sprawia mi to wielką radość/satysfakcje, a co zupełnie odwrotnie. Czasami jednak się zdarza coś takiego, że życie płata nam figle i nie udaje nam się robić czegoś, co naprawdę kochamy robić, bo nie zostaliśmy tym obdarzeni.

Pamiętajmy, by podnosić się z porażek, nie rezygnować, bo wtedy pokażemy, że nasza wola jest słaba i ludzie to wykorzystają. Niestety Taka ludzka natura ;)

Trzymajcie się i do następnego!