# Pasja

Dawniej bywało tak że po prostu przestawałem się odzywac, nie wychodziłem na miasto, a gdy dzwonili do mnie koledzy nie odbierałem. Pamiętam te wszystkie ciche dni, jakby były wczoraj. Teraz nie rozumiem czemu tak robiłem, czemu tak postępowałem, czy to było mądre? Tej odpowiedzi zbyt prędko nie uzyskam, sam nie znam na nią odpowiedzi, a tymbardziej Wy nie będziecie znali. 
Wydaje mi się że czułem się uwięziony, tak jak czuje się ptak w klatce, tylko dlaczego? Może dlatego że czułem co innego, a co innego robiłem? Nie patrzyłem na to co myślą inni, ale teraz doszedłem do wniosku że muszę wybierać to co sprawia że mogę być szczęśliwy, chyba że chce by szczęśliwi byli wszyscy oprócz Mnie.
Czasem warto ryzykować, korzystac z tego życia, działać spontanicznie.. szkoda planować, trzeba żyć z głową podniesioną do góry. ;)

Najgorzej bywa wieczorami..bo są smutne, ciche, ciemne. Dopiero wtedy uświadamiam sobie że fajnie by było gdyby ktoś teraz usiadł koło mnie, przytulił i żebym mógł zapomnieć o tym wszystkim.


'Umieram.. z tęsknoty, z miłości, z rozpaczy z nienawiści.. ze wszystkiego co może mi zaoferać ten świat'. -_-