i love.

byłam gotowa dla Ciebie, niebo i ziemie poruszyć.

jedna mała chwila, jedno słowo, gest, to potrafi zmienić dosłownie wszystko. jeden moment obraca wszystko w życiu na drugą stronę, której do tej pory nie dało się wyraźnie zobaczyć. nagle okazuje się, że to co było najbardziej wartościowe tą wartość traci, to co było białe jest jednak czarne, to co miało być wieczne jest najbardziej kruche. wszystko po kolei się przewartościowuje. to straszne jak łatwo można stracić wszystko, wszystko co wiele razy dawało nam siłę do życia, do tego by trzymać się w pionie, by być tym kim się jest. wszystko się zmienia jak w kalejdoskopie. to tak jakby stać na środku pola, na którym nie ma nic oprócz traw i zbóż. stoisz jak kołek, a dookoła wszystko się zmienia: raz jest słońce, raz zacina deszcz, potem zasypują Cię śnieżne płatki. trawy i zboża kwitną, rosną, zielenią się, by potem umrzeć. wieje wiatr, raz ciepły, raz zimny, raz nie wieje w ogóle. a Ty stoisz dalej, w bezruchu. i wszystko, ale to wszystko się zmienia, działa na Ciebie, wyziębia ciało, albo rozgrzewa je do czerwoności, a tylko Ty jesteś ciągle i wciąż taki sam. jeśli nie uodpornisz się na wszystko co Cię dotyka, umrzesz. i czasem pozorne, głupie zdarzenia sprawiają, że ukazuje się prawda, której się nie znało. 'kąt patrzenia zależy od kąta siedzenia'. to obrzydliwie przerażające jak wiele dostrzega się kiedy jest już za późno, jak wiele chciałoby się zmienić, jak bardzo inaczej postąpiłoby się, gdyby można było przeżyć to wszystko od nowa, z taką świadomością jaką się ma. pojawia się pieprzony mętlik, który nie daje żyć, a potem to już wszystko po kolei, każda bzdura, upewnia Cię w tym, że byłeś ślepy...