the Observer. miss 

nadchodzi taki moment, w którym dobrze wiemy

że powinniśmy coś zmienić

że coś nas powstrzymuje, że coś jest nie tak

zdajemy sobie z tego sprawę, chcemy coś z tym zrobić

i...

nic, BACH, ŁUB. pojawia się bariera psychiczna

nie do pokonania.

siedzimy wtedy w takiej wielkiej próżni

my, nasz mózg i nasze czyny

nie możemy się wyrwać

i zaczynamy gnić

[nie wiem jak to możliwe w próżni, bez tlenu

ale nie jestem fizykiem/biologiem/chemikiem

więc dowolnie łączę nielogiczne przenośnie]

przechodzimy w stan hibernacji i tak średnio cokolwiek nas cieszy

średnio cokolwiek nas rusza, czy obchodzi

a to nie o to chodzi w życiu!

niektórzy się boją, innym się nie chce, a jeszcze inni zwalają to na innych

zamiast zrobić to co należy zaczynamy szukać substytutów

jedni potrzebując zmiany robią sobie nowe fryzury, czy kolory włosów,

inni tatuaże lub kolczyki w ilości 'X'.

albo uciekają- dosłownie lub w przenośni

ale każde odkładanie zmian przedłuża tylko agonię

utrudnia życie.

irytuje i Ciebie i znajomych

którzy muszą słuchać Twoich jęków

dlaczego w tak podstawowych sprawach jak własne życie

nie potrafimy zawalczyć?

ah no tak...zapomniałam...

życie mamy tylko jedno

nigdy nie ma dobrego czasu na zmianę,

ale też jest zawsze

na przykład teraz kiedy są wakacje

xoxo

'-więc już wiecie co robić z dziećmi?

-skrobać...?'